دلنوشته های شخصی

 باز خوبه که ماه محرم هست

 

راحت میتونی های های بزنی زیر گریه

 

ناله کنی توی جمع، پیش آشنا و غریبه

 

من که دل پوسیده ام تو این چند روز یه صفایی به خودش داده

 

السلام علیک یا ثارالله

 

دلنوشته های شخصی...

همیشه که مرده ها رو کفن نمی کنن

بعضی هاشون پیرهن و کنونی تنشونه 

 

همیشه که مرده ها بوی کافور نمی دن

بعضی هاشون بوی سیگار میده نفسشون 

 

همیشه که مرده ها پنبه تو دهن و دماغشون نيست 

بعضی هاشون هندزفری می ذارن تو گوشهاشون 

 

همیشه که پشت سر مرده ها گریه نمی کنن 

گاهی خود مرده ها آروم آروم می ریزه اشکاشون 

 

همیشه که مرده ها نمی میرن 

گاهی مردها هم جزو مرده ها حساب می شن 

دلنوشته های شخصی...

خسته ام !

از این که تظاهر کنم که حالم خوب است...

از این که تظاهر کنم تو را نمی خواهم...

از این که وقتی تو را می بینم خود را به بی تفاوتی بزنم...

از این که یواشکی تو را در ذهنم نگه دارم...

و تمام این تلاش ها همه حاصل نخواستن توست...

که اگر مرا می خواستی می فهماندی...

به دل تنهای من...

که من حواسم پرت بودن و نبودن توست...

خسته ام !

تنها تو را می خواهم...

دلنوشته های شخصی...

چند روز از حذف کردن اکانت تلگرامم بیشتر نگذشته بود که تصادفی یه جایی عکس جدیدش رو دیدم.

یهو یه احساسی کل وجودم رو گرفت.

یه جریانی یا لرزشی یا همچین چیزی تو پاهام به وجود آمد.

زود نگاهم رو از عکسش برگردوندم ولی دیگه کار از کار گذشته بود.

عکسش مثل همیشه تمام حواسم رو به هم ریخت.

فهمیدم که نبودنش و ندیدینش چاره کارم نیست.

ولی این پیله تنهایی اختیاری رو نمی تونم پاره کنم.

از سرد بودنش دل من هم سرد میشه ولی باز حریف خواستنش نمی شم.

 

دلنوشته های شخصی...

دنیای عجیبیه!

چیزی که که همیشه دعای خیر مادرم بود،

الان دچارش شدم.

کاسه چه کنم چه کنم تو دستامه.

یک وارونگی دردآور.

دلنوشته های شخصی...